Prirodna medicina obuhvata skup tradicionalnih i savremenih pristupa zdravlju koji se oslanjaju na korišćenje biljaka, minerala, prirodnih ulja i drugih sirovina iz prirode. Njena osnova leži u verovanju da se ljudski organizam može podržati na nežan i uravnotežen način, bez preteranog oslanjanja na sintetičke supstance.

Kroz istoriju, različite kulture su razvijale sopstvene sisteme prirodnog lečenja – od ajurvede i tradicionalne kineske medicine, do evropske narodne prakse. U središtu ovih pristupa nalazi se ideja da zdravlje nije samo odsustvo bolesti, već stanje unutrašnje ravnoteže i otpornosti.

U savremenom kontekstu, prirodna medicina se često koristi kao dopuna konvencionalnim terapijama, posebno u prevenciji, podršci imunološkom sistemu, regulaciji varenja, kože, sna i svakodnevnog blagostanja. Uobičajeni oblici prirodne terapije uključuju upotrebu lekovitih biljaka (fitoterapija), aromaterapiju, upotrebu pčelinjih proizvoda, prirodnih melema i tinktura.

Važan deo prirodnog pristupa jeste i povezanost sa načinom života – ishranom, kretanjem, boravkom u prirodi i smanjenjem stresa. Sve ove komponente zajedno doprinose celovitom pristupu zdravlju.

Iako prirodna medicina ne zamenjuje savremene medicinske metode, ona nudi alternativu koja podstiče pažljivije slušanje sopstvenog tela i traženje uzroka, a ne samo suzbijanje simptoma. Njena uloga je često podržavajuća, preventivna i usmerena ka dugoročnom balansu.